استفاده از اوقات فراغت

«سفر به گذشته امکان پذیر نیست. چون حتی اگر قرار بود در آینده بسیار دور هم به این مسأله دست پیدا کنیم، باید در زمان حال شاهد مسافرانی بودیم که از آینده به گذشته بازگشته ‌اند!» مشکلات دیگری هم وجود دارند؛ پارادوکس زمانی هم ماجرای جالبی دارد. به این صورت که مثلاً فرض کنید شما از وقت خود درست استفاده نکرده اید و کار شماتا قبل از تمام شدن مهلت کامل نشده است. پس به گذشته می روید و مشکل را حل می کنید. اگر بتوانید حل کنید، یعنی در زمان حال مشکلی وجود ندارد، پس دلیلی هم  برای رفتن به گذشته نیست! پس به گذشته نمی روید. و اگر به گذشته نروید، کار شما کامل نمی شود و بنابراین مجبورید به گذشته بازگردید! این چرخه قدری پیچیده است! شاید باید بیشتر درباره اش فکر کنید!

پس سفر به گذشته و استفاده دوباره از زمان امکان پذیر نیست و ما باید بدانیم، آن زمان هایی که شاید هر روز به بطالت می گذرانیم، ارزش بسیاری دارد. موضوع اینجاست که همه ما با ارزش بودن وقت را از این و آن شنیده ایم، اما نمی دانیم چطور باید قدر آن را بدانیم و از آن ارزشمند به درستی استفاده کنیم.

الآن هم که تابستان و فصل بیکاری است و احتمال هدر رفتن زمان ارزشمند و مفید ما در این فصل،‌ بسیار زیاد است. درس و مشق ‌ها تمام شده و ذهن ‌ها دیگر درگیر این مسئله نیست، البته تجدیدی ‌ها وضع شان فرق می کند. آنها برای امتحانات نهایی شهریور آماده می شوند و تعطیلات تابستانی خود را صرف درس خواندن می‌کنند. صرف درس خواندن می‌کنند؟ نه، احتمالاً آن‌ها وقت خود را صرف فکر کردن به درس خواندن می‌کنند! چون اگر اهل درس خواندن بودند که گرفتار شهریور نمی‌شدند. ولی قبول خردادی ‌‌ها! آنها چند دسته ‌اند، یا برای کلاس های تابستانی ثبت نام کرده ‌‌‌‌‌‌اند؛ این کلاس ‌‌‌‌هاهم با فعالیت های مختلف ذهنی و بدنی (کلاس های انگلیسی، حفظ قرآن،‌ قرائت، هنر های تجسمی و...  و کلاس های ورزشی اعم از ژیمناستیک، فوتبال، دفاع شخصی و ...)‌ وقت آدم را به نحو احسنت! به خود اختصاص می دهند. یا این که در مغازه یا کارگاهی برای خود کاری دست و پا کرده ‌‌اند؛ که این هم فعالیتی مفید برای اقتصاد خانواده است! تجربه است و درآمدی دارد که مفید و ارزنده است. یا به سفر رفته ‌‌‌اند و به تفریحات سالم و سرگرمی ‌ها می پردازند و یا بدون برنامه ریزی تابستانی در خانه مانده ‌اند، یعنی همان جایی که بیشترین اتلاف وقت را به دنبال دارد و ما قصد پرداختن به آن را داریم.

اساساً ماندن در خانه وقت آدم را هدر می دهد و تنبلی را افزایش. الآن هم که تابستان است و گرما، آدم مگر می تواند در خانه نماند؟ مگر اینکه یک کار درست و حسابی در خانه داشته باشی تا در خانه به آن بپردازی و از وقت خود درست استفاده کنی. معمولاً اولین پیشنهاد برای کسانی که در تابستان خود بدون کار مانده ‌اند‌، برنامه ریزی است که واقعا برای هدر نرفتن وقت، کاری خوب و تاثیرگذار است. اما چه جور برنامه ریزی؟ 2 نوع برنامه ریزی وجود دارد که اولی بخش بندی زمان بر اساس کارهاست، و دومی مشخص کردن کارهایی است که می خواهید انجام دهید. فهرست کردن کارها روی یک ورقه و نشان دادن زمان آنها و کوباندن آن به دیوار خانه، یک جور برنامه ریزی در نوع اول است. طرز دیگرش زمان بندی در ذهن است. که کم هزینه تر و قابل دسترسی تر است! و اما یک ترفند برای برنامه ریزی، در نظر گرفتن فضاهای خالی در زمان بندی است، که در شرایط غیر قابل پیش بینی به کار می آید.

اما تنظیم کارها چه؟ چه کارهایی را برای اوقات بیکاری مان در نظر داشته باشیم؟ این مورد، وابستگی شدید به سلیقه و توانایی فرد دارد. فعالیت ‌ها در موضوعات مختلفی وجود دارند؛ سرگرمی، آموزشی، دینی، ورزشی و ... که فعالیت های مفید پیشنهادی برای هر کدام از این قرار است: سرگرمی:‌ تهیه و تماشای فیلم های سینمایی و نقد آن ‌ها، ساخت وبلاگ، بازی های کامپیوتری (به وقت خودش) آموزشی:‌ تهیه کتب سال درسی آینده و پیش مطالعه، انجام دادن آزمایش های علمی و پروژه های ناتمام دروس حرفه و فن و کار و فناوری دینی: خواندن دعاهای روزانه،‌ تلاوت روزانه 5 الی 10 صفحه از قرآن کریم. ورزشی: دوچرخه سواری، پیاده روی،‌ رفتن به استخر و ...

پس بجنبید، اگر می خواهید آرزوی بازگشت زمان به سرتان نزند، از همین حالا برای درست استفاده کردن از وقتتان، برنامه ای منظم و مفید بریزید و به آن عمل کنید. تابستان خود را هدر ندهید!

زمان در دنیای بازی ها

هرچه قدر انجام دادن کاری در این دنیا سخت و غیرممکن باشد، بیشتر جذاب و هیجان انگیز جلوه می کند. به همین دلیل است که بازی های کامپیوتری این قدر محبوبند. چون آنها، کارهایی را که در دنیای واقعی نمی توانیم انجام دهیم ممکن می کنند. نگهداشتن وقت یکی از این غیر ممکن هاست که البته در دنیای بازی ‌ها به کار گرفته شده تا مخاطبان بیشتری را به خود جذب کند. بازی هایی مانندMax Payne  (مکس پین) و Call Of Juarez (ندای هوارز (بر گرفته از بنیتو هوارز، رئیس جمهور مکزیک) که گاهی به اشتباه در بین بازیبازان ندای خوارز گفته می شود) برای جذابیت بیشتر از سیستمی به نام Bullet time (زمان گلوله) بهره می برند که در این سیستم، بازیباز توانایی متوقف کردن زمان را پیدا می کند و به عنوان مثال، از گلوله های شلیک شده توسط دشمنان جاخالی می دهد! سری مکس پین یک سه گانه بازی سوم شخص شوتر است که برای اولین بار سیستم توقف زمان در هنگام تیراندازی و جاخالی دادن را وارد دنیای بازی ‌ها کرد. داستان این سری بازی درباره انتقامجویی فردی به نام مکس است که تبهکاران خانواده وی را قتل عام کرده ‌‌اند. بازی های ندای هوارز که چهار نسخه از آن ساخته شده است ولی در سبک اول شخص شوتر و چیزی شبیه به Call Of Duty (ندای وظیفه) هستند که در فضایی وسترن و با حال و هوای گاوچران ‌ها و غرب وحشی اتفاق می افتند؛ و ماجراجویی های فردی به نام سایلس را روایت می کنند. بازی جدیدی به نام Quantum Break (شکست کوآنتوم) نیز توسط استودیو سازنده بازی مکس پین در دست ساخت است که مسئله توقف زمان، هسته اصلی گیم پلی آن را شکل می دهد.